*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1109 )
https://telegram.me/adabvaerfan
ســوره 21 : انبیاء ( مـکّــی ـ 112 آیه دارد ـ جزء هفـدهـم ـ صفحه 322 )
( قسمــت هفدهم )
سوختـه ی محبّـت
( جزء هفدهــم صفحــه 327 آیه 69 )
بسم الله الرحمن الرحیم
قُلْنَا یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیمَ
ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :
گفتیم اى آتش براى ابراهیم سرد و بى آسیب باش
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
اصحاب معرفت و اهل حقیقت را در این آیت رمزی دیگر است ؛
گفتند این آتشی است که در جان خلیل تعبیه بود ؛
چون نمرود او را در منجنیق نهاد ؛
خلیل نیز سِـرّ خویش در منجنیقِ مشاهدت نهاد ؛
و این آتش خواست که آتش نمرود را خاموش کند ؛
ندا آمد : ای آتش ؛ بر آتشِ نمرودی سرد باش !
که ؛ ما حکم کرده ایم که آتش نمرودی ؛
بر خلیل مان گلستان پر گل و شکوفه شود ؛
و کرامت خلیل و معجزه ی او را ظاهر سازیم .
و اینک لطیفه ای بشنوید از آن لطیف تر !
نفس تو بر مثال نمرود است ؛
و هوای نفس ، آتش است !
و آن دلِ سوخته ی تو خلیل است ،
نفس ، آتشِ هوی برافروخته !
و دل را با زنجیرِ مکر ، و غُلِ شهوت ؛
در منجنیقِ معصیت نهاده ؛
و به آتشِ هوی انداخته ،
هنوز یک گام نارفته که ؛
عقل چون شیفتگان به چاکریِ دل می آید ؛
و می گوید : آیا تو را حاجتی هست ؟
دل می گوید : مرا به تو حاجتی نیست !
ای عقل ؛ یاد داری که تو را گفتند بیا ، آمدی ؟
گفتند برو ، رفتی ؟
گفتند : تو کیستی ؟ از جواب فرو ماندی ؟
آن روز ، راه به خود ندانستی ؛
امروز می خواهی به من راه نمایی ؟
ندانستی که چون دل به آتشِ هوی فرو آید ؛
فرمان فرود آید : « ای آتشِ هوی ، بر دل ابراهیم سرد باش ،
که او سوخته ی محبت مــــــــا است ! »
موضوع :
نظر ()