نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید  ( 971   )                                                                                  

ســوره 16 : نحـــل ( مـکّــی ـ 128 آیه دارد ـ جزء  چهــاردهم ـ صفحه 267 )


( قسمــت نـوزدهـــــم )


اسیــرانِ زمیــن


 

 ( جزء چهارد هــم صفحــه 274 آیه 70 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَاللّهُ خَلَقَکُمْ ثُمَّ یَتَوَفَّاکُمْ وَ مِنکُم مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْ لاَ یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ قَدِیرٌ

   تفسیـــر لفظـــی :

و خدا شما را آفرید سپس [جان] شما را مى‏ گیرد و بعضى از شما تا خوارترین [دوره] سال هاى زندگى [فرتوتى] بازگردانده مى‏ شود به طورى که بعد از [آن همه] دانستن [دیگر] چیزى نمى‏ دانند قطعا خدا داناى تواناست

 تفسیـــر ادبی و عرفانی :

به زبان اهل معرفت و به ذوق این جوانمردان ؛

پست ترینِ عمــــــــــر آن است که ؛

بنده را در عنفوان جوانی ،

وقتی خوش و روزگاری مساعد و صحبتی نیکو بُوَد ،

چون چندی بر این حال بگذرد ،

آن گاه که او را فتـــــــــرتی روی دهد ،

روی به دنیــــا آورَد ،

و از مــال دنیـــا گــــــــرد آورَد ،

سالکانِ راه ، این را [ اَرذَلِ العُمر ] دانند !

 

نوشته اند که حضرت مصطفی (ص) در مورد عمر انسان فرمودند :

نوزاد تا به ادراک نرسیده ؛

آن چه کار نیـــــــک کند ؛

بهره ی پـــــدر و مـــــادر میشود ،

و اگر کار بـــــدی بکند به حساب آورده نمیشود !

چون به سن ادراک و رشد رسد و مسلمان باشد ؛

دو فرشتـه نگهبان اویند ؛

 تا او را از آفت ها و بدی ها نگاه دارند !

و چون به سن چهـــــل رسد ؛

خداوند او را از سه بــــلا ایمــن دارد :

جنـون (دیوانگی) ، جــــذام (خوره) ، بَـــرَص (پیسی)

و چون به سن پنجــــــاه رسد ؛

کار های نیک او را دو برابــــر محسوب کند !

و چون به سن شصت سالگی برسد ؛

خداوند تــوبــــه ی او را بپذیرد ،

و چن به سن هفتـــــاد رسد ؛

اهل آسمان او را اجابت کنند ، و لبّیک گویند !

و چون به سن هشتـــاد رسد ؛

کارهای نیک او ثبت و کارهای بــــد او بخشوده شود !

و چون به سن نــــــــود رسد ؛

خداوند همه ی گناهان او را آمرزد ،

و او را شفیـــــع خانواده اش قرار دهد ،

و نام او نزد خداوند در دفتــر اسیرانِ زمین ثبت گردد !

و چون سن او به صـــــد سالگی برسد ؛

[ اَرذَلِ العُمـــــــر ] است !

و دیگر با داشتنِ دانش های پیش ، چیــــزی نمی داند !

عمل او نزد خداوند مانند زمان سلامت و صحت ، مقبول ؛

و گنــــــاه او در نامـــه ی عمــــل ثبت نمی شود !

الهــــــــــی ؛

این چه بَتَــــر (بدتر) روزی است ؟

ترسم که مرا از تو جــــز حسرت ، نــه روزی است !

می لرزم از این که نــــه اَرزم ! و از آن که نــــــه اَرزم چه ســـــــازم ؟

جز آن که می سوزم تا از این افتـادگی برخیـــزم ! از بخـــت خــود ، چـــــــون پرهیـــــــزم ؟

و از بودنـــــی کجـــــــــا گــــریــــزم ؟ و تــا چـــاره را چــــه آمیــــــــزم ؟ در هامـــون کجــــا گریـــــزم ؟

کــــریمـــــا ؛

دلِ من دریایِ حسرت است ! و تن مـــن مـــایــــه ی درد و غـــــم !

نیارم گفت که این همــه ، چـرا بهــره ی من ؟ نه دست رسد مـــــرا به معـــدن چــــــاره ی مــن !

مـــرا تـــا باشــد این دردِ نهـــــانی    تـــو را جویــــم که درمانم تو دانی

http://axgig.com/images/85248809611463624903.gif

برای سلامتی و خشنودی امـــام و مقتــــدا و مولایمان


 قائـم آل محمّـــــد (ص)

 

و برای تعجیل در فـــرج مبــــارکشان

  

دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات





موضوع :