قــدرِ قـــرآن - بوستــــــان ادب و عرفــان قـــــــرآن

قــدرِ قـــرآن

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 949 )

ســوره 15 : حجـــر ( مـکّــی ـ 99 آیه دارد ـ جزء چهــاردهم ـ صفحه 262 )

( قسمــت سیزدهـــــم )

قــدرِ قـــرآن

( جزء چهارد هــم صفحــه 266 آیه 87 )

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ لَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ

تفسیـــر لفظـــی :

و به راستى به تو سبــع المثــانى [سوره فاتحه] و قــرآن بزرگ را عطا کردیم

تفسیر ادبی و عرفانی :

بعضی مثانی را (طبق آیات مخصوص) به ؛

هفت کرامـــت که خــداونــــــد به پیامبــــــر (ص)

عطا فرموده ؛ تفسیــر کرده اند

و آن هـــا عبــارتنــــــــد از :

1 ـ هدایت و نصرت ،

2 ـ نبوّت و رسالت ،

3 ـ رأفت و رحمت ،

4 ـ بصیـرت و فراست ،

5 ـ وقــــار و متــانـت ،

6 ـ محبّـت و صـداقت ،

7 ـ حضــور و قـــربت ،

... وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ

قـــدرِ قــــرآن ؛ عظیم است که خداوند تبارک وتعالی ؛

ده نـــام از نـــام های خویش را به آن داده است ؛

و آن ده نام عباتند از :

عزیز ، حکیم ، مُهَیمِن ، حقّ ، نور ، مجید ،

مبین ، کریم ، عظیم ، اَحسَنَ الحدیث .

آن گاه خــــــود را گفت : خــداونــــد ماننـــــــــد ندارد ،

و قـــــــــرآن را گفت : ماننــــــــد آن نتواننـــد آورد !

گویند ؛ وقتی در دریـــــــا موجی عظیم برخاست ،

و طوفـــــــانی خطــــــــرنـــــــاک برپـــا شــــد ؛

مسافرین کشتی همه در پیِ نجات خویش بودند ،

یک نفر از آن میان ، قرآن را بالای دست نگاه داشت ،

و گفت : خـــداونــــــــــدا ؛

ما را غــرق می کنی در حالی که قـــرآن تــــو با ما است ؟

در حــال ؛ دریــــا آرام شد و همگی سالم ماندند !

تفسیر آیه شریفه از تفسیــر نــــــــور :

در روایات شیعـه و سنى آمده است که مراد از « سبعـاً من‏ المثانى » سوره مبــارکــــه حمـــــد مى ‏باشد . زیرا این سوره در هر نمـــــاز دو بـــــار خوانده مى‏ شود و دو بــــار نـــــازل شده است .

در روایتى آمده که خداونـــد مى‏ فرماید :

من سوره حمـــد را میان خــــود و بنــــده ‏ام دو قسمت کرده ‏ام ؛

نیمى از آن در مورد من است و نیمى از آن به بندگانم ارتباط دارد.

از « بســـم‏ اللَّه » تا « مالک یوم الدین » مربوط به خـــــــداست ،

و از « ایّاک نَعبد » تا آخـــــــر ســــــــوره ؛

که اظهار عبودیت و استمداد و دعا است مربوط به بندگان می باشد .

البته بعضى گفته ‏اند مراد از « مثانى » خود قـــــرآن است،

«سبعاً من ‏المثانى» به معناى هفت آیه از قرآن است،

که همان سوره مبــارکــــــــه حمـــــــــد باشد.

و دلیل این سخن آیه « اللَّه نزل احسن الحدیث کتاباً متشابهاً مثانى » یعنى خداوند بهترین حدیث را نازل کرد ، کتابى که آیاتش متشـــابـــه و هماهنــــگ و تکرارى است.

پیامبر اکرم‏ صلى الله علیـه و آله فرمودند :

« من اعطاه اللَّه القرآن فَراى اَنّ رجلاً اعطى افضل مما اعطى فقد صغّر عظیماً و عظّم صغیراً »

یعنى کسى که خداوند به او قــــــــرآن عطا کند و چنین تصور کند که به دیگرى چیز بهترى داده شده ، قــــــرآنِ بـــــــــزرگ را کوچـــک شمرده و غیـــــر قـــــرآن را که کوچـــــک است ، بــــــزرگ دانستــــه است.