*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 796 )
ســوره 9 : تـوبــه ( مـدنـی ـ 129 آیه دارد ـ جزء دهم ـ صفحه 187 )
( قسمــت هیجـدهـــم )
قضـای الهــی
( جزء د هــم صفحه 192 آیه 36 )
این سوره چون از عذاب و تهدید کافران و مشرکان آغاز شده و اعلام برائت و بیزاری از آنها را در بر دارد ، و کافران و مشرکان مشمول عفو بخشش و رحمت خداوند نیستند ، استثنائاً برخلاف تمام سوره های قرآن ، بدون بسم الله الرحمن الرحیم شروع گردیده است .
اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ
مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِیهِنَّ أَنفُسَکُمْ وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِکِینَ کَآفَّةً
کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ
تفسیـــر لفظـــی :
در حقیقت شماره ماه ها نزد خدا از روزى که آسمان ها و زمین را آفریده ، درکتاب [علم] خـــدا
دوازده ماه است ، از این [دوازده ماه] چهار ماه [ماه] حرام است ، این است آیین استوار ،
پس در این [چهار ماه] بر خود ستم مکنید ، و همگى با مشــــــرکان بجنگیـــــــد ،
چنانکه آنان همگى با شما مى جنگند ، و بدانید که خدا باپرهیزگاران است
تفسیر ادبی و عرفانی :
گفتـــه انــــد :
حکمت این که خداوند روزگار را بر دوازده مــاه نهاده آن است که ؛
تا بر عدد حروف توحیــد ، یعنی کلمه (لا اله الاّ الله ) باشد !
[ تعداد حروف لا اله الاّّ الله 12 تا است ]
که پیغمبر (ص) فرمودند :
دور فلک و گردش روزگار و سال و ماه در زمین ؛
به توحیــــد موحّــــــدان بستـــــه است ؛
و تا این دوازده حروف از زبـان موحـدان روان است ؛
این دوازده ماه نیز بر نَسَقِ (ترتیب) خویش ،
و بر هیئت خــود ، گــــــــردان است !
هر حرفی را پاسبـــــان ماهی ساختــــه ؛
و ثّبــــات این در بیـــــــان آن بستــــه !
آن روز که قضــــای الهی و حکـــم ازلی در رسد ؛
و خواهد که بنـــــد آسمــــان و زمیــــــن برگشایــــد !
و زمین خاکی را برافشاند ، و روزگار به سر آرد ،
نخست ؛ توحیـــــد از میــــان خلق بردارد ،
تا نه توحیــــــد مانَـــد ، نه موحّــــد !
نه قــــــــرآن ، نه مــؤمـــــــن !
که پیغمبر (ص) فرمودند :
رستاخیـــــــز به پــــا نخیـــــزد جــــــز وقتــــی کـــه ؛
در روی زمیـــــن کسی کلمه ی خـــــــدا (الله) را بر زبــــان نیـــــــارد !
[ بنابر این روایت ؛ تا زمانی که یک موحّد در روی زمین باشد رستاخیز نشود ! ]
کی شعر تــر انگیزد خاطـــر که حــزین باشد
یک نکتـه از این معنـی گفتیـم و همین باشد
از لعـــل تـــو گر یــــابـــم انگشتـــری زنهــار
صد ملک سلیمـــــــانم در زیــر نگیـــن باشد
غمنـــــاک نباید بود از طعن حســـود ای دل
شاید که چو وابینی خیــــر تــو در این باشد
هر کو نکنــــد فهمی زین کلک خیـــال انگیز
نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایــــــره قسمت اوضـــــاع چنین باشد
در کار گلاب و گل حکــــم ازلــــــی این بود
کاین شاهـد بازاری و ان پــرده نشین باشد
آن نیست که حافـظ را رندی بشد از خاطر
کاین سابقـــه پیشین تا روز پسیـــن باشد
موضوع :
نظر ()